De energietransitie: wat wil de consument?
07 06 2019In de discussie over de energietransitie gaat het vaak over vastgoed en stenen, maar wat wil de consument eigenlijk zelf? En hoe wil of kan hij/zij erbij betrokken worden? Kijkend naar de sociale huurder constateren we dat het onderwerp weinig leeft, en dat men vaak ook niet in staat is er een financieel aan bij te dragen. Daarnaast zijn ze huurders afwachtend: ‘liever een lage huur, dan nu al investeren in de toekomst’.
Dit beeld geeft niet veel vertrouwen, maar dat wisten we misschien al. Toch zijn er lichtpunten. Ik switch dan naar het onderzoek dat we samen met de Alliantie hebben verricht. Op basis van enquêtes, datakoppeling, clusteranalyse en machine learning hebben we de huurderspopulatie in samenhangende clusters verdeeld.
Inzicht in de kansrijke doelgroep
We zien dan dat grofweg 1/3 gemotiveerd is om mee te doen aan de duurzaamheidsopgave, 1/3 twijfelt en 1/3 onverschillig is. De groep twijfelaars is hierin cruciaal. Nadere (textmining)analyse op open vragen legt bloot waar de motieven van de twijfelaars liggen. Dit heeft sterk te maken met financiën en gemak. Corporaties moeten daarin een leidende rol pakken. Dat wordt door deze groep ook van hen verwacht. Als je daar aan kan voldoen, dan krijg je ze mee. Dit zorgt voor draagvlak, maar ook onverschilligen zullen hieruit volgen. Althans, dat is de veronderstelling die we kunnen doen op basis van deze data-analyse.
Het is wel goed om te beseffen dat de verhoudingen bij andere corporaties anders kunnen liggen dan bij Alliantie. Groot voordeel van deze aanpak is dat we de resultaten per complex kunnen inschatten. Dat maakt het mogelijk om in de energietransitie rekening te houden met de verwachting rond draagvlak onder de bevolking.
Gaslek niet in sociale voorraad
Interessant is overigens dat het gaslek in Nederland helemaal niet in de sociale voorraad zit (kleine huizen, beperkte koopkracht, minder m2 per persoon), maar (vooral) in vooroorlogs particulier bezit. Met andere woorden: is het rendement van onze gezamenlijke inspanningen wel maximaal?!
Door: Gert Jan Hagen